روزت مبارک معلم دلسوز...مادرم م م م م

                     خوشا!القاب و نام تو معلم ...... خوشا!عز و مقام و تو معلم                                                   

                                     سخنهایت بود آب حیاتم                                                                                                                 خوشا درس و کلام تو معلم                                                                                  

                  ز تو دنیای من گردیده روشن...... شود دنیا به کام تو معلم                                                       

                 دعا گوی تو باشد سائس ما........ همیشه شاد!کام تو معلم                                               

مادر مهربان ،ای معلم دسوز سالهاست که قلب مهربانت برای بچه های کلاس مهربانیت میتپد...                        

مادرم من میدانم و میبینم که تو چقدر زحمت میکشی و خون دل میخوری تا شاگردانت چیزی به نام (علم) داشته باشند.....                                                                                                                               

هر بار که با تو صحبت میکنم.من میبینم که تو چقدر خسته ای.ولی باز هم با تمام خسته بودنت.کلاس و درس و نیمکت های چوبی و کچ و تخته ی سیاه و هم چنین بچه ها را خیلی زیاد دوست داری.و همیشه بهم گفتی که من هیچ وقت از کارم خسته نمیشم.ولی مادرم من این خسته گی را در چهره ات به خوبی حس میکنم...       

سال هاست که به بچه ها علم و ادب یاد میدهی.سالهاست که هر روز صبح با نشاط و خنده سر کلاس درس حاضر میشوی.مامان من بارها دیدم که مریض بودی و سر درد داشتی ولی باز هم با اون حالت رفتی و سر کلاست بودی.همیشه بهت میگم خوب مامان استراحت کن و یه روز نرو مگه چی میشه.و تو به من فقط یه جمله خیلی قشنگ میگی که اون هم اینه(حال منو مدرسه است که بهتر میکند)......                                     

مادر زحمت کش من ،من واقعا نمیدانم که چه بگویم....... دست های پر تلاشت را هزاران بار میبوسم.و خدا     قوت مادر مهربانم....          (به راستی که شغل تو شغل انبیاست مادرم)                                                      

                                                دوستت دارم معلم مهربان